رژیم آخوندی ایران، هیچگاه دوست مردم ما شده نمی تواند!
پیشگام
رژیم جنایت پیشه «جمهوری اسلامی ایران» که از سال ۱۳۵۷ بدین سو قدرت را در دست گرفته، انواع جنایات و قتل
عام‌ها را در ایران به راه انداخته است. این رژیم که با حمایت استخباراتی و مالی غربی‌ها با فرستادن خمینی از فرانسه
شکل گرفت، از اوان شکل گیری‌اش از هیچ نوع جنایت در حق مردم ایران دریغ نکرده است. قتل عام‌های ۱۳۶۳ و
گورهای دسته‌جمعی در خاوران، تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام، کشتارهای ماه دلو ۱۳۹۸، شکنجه و دستگیری
هزاران روشنفکر معترض به رژیم، شکنجه و کشتن مهسا امینی که جرقه‌هایی برای خیزش‌های سراسری مردم را به
همراه داشت و در آن صدها نفر را زندانی، اعدام و سر به نیست کردند، نمونۀ کوچکی از جنایات ولایت فقیه رژیم
جنایتکار ایران است.
از این همه گذشته، با شروع جنگ‌های داخلی در دهه هفتاد در افغانستان و پروژه جهاد امریکا، ایران نیز هشت تنظیم
جنایتکار و خونریز را ساخت؛ برای شان سلاح، پول و امکانات استخباراتی و لوژستیکی فراهم کرد تا مردم افغانستان
را بکشند و شهرها را ویران کنند، نوکران هفتگانه با مزدوران هشتگانه مشترکاً تنها در کابل ۶۵۰۰۰ نفر را کشتند و این
شهر را به ویرانه تبدیل کردند.
ایران در افغانستان منافع زیادی را دنبال می‌کند.این منافع شامل منافع سیاسی، اقتصادی و صدور فرهنگ آخوندی به
افغانستان است.کالاهای بنجل و نفت آلوده به سرب و بی کیفیت ایرانی که در دیگر نقاط دنیا بازار چندانی ندارد، به
افغانستان صادر می شوند.این رژیم اسلامی ضمن اینکه به منابع طبیعی کشور ما چشم دوخته است، سالهاست که
میلیاردها متر مکعب آب دریای هلمند را بدون معاوضه به مصرف می رساند، در حالی که زمین های کشور ما خشک و
لامزروع باقی مانده است. ایران از جوانان کشور ما بدترین استفاده ابزاری بعمل آورده و به همکاری نوکران جهادی اش
هزاران تن از جوانان کشور ما را با تطمیعِ دادن شهروندی و پول به جبهات جنگ سوریه فرستاده و مقابل گلوله های
داعش قرار داده اند. قاسم سلیمانی جلاد مشهور ایران از طریق شاخه های گوناگون حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان،
هزاران جوان تهیدست را از مناطق مرکزی افغانستان در لشکر فاطمیون جذب کرده است.
وضعیت مهاجران افغان که سال‌های سال در ایران زندگی کرده اند و در آنجا به دنیا آمده به حدی اسفبار است که قابل
مقایسه با هیچ کشور دیگری در دنیا نیست. در ایران یک مهاجر افغان حتی به نام خودش سیمکارت خریده نمی‌تواند،
جواز رانندگی گرفته نمی‌تواند، اطفال برای درس خواندن در مکاتب ایران باید از هفتخوان رستم بگذرند و تحقیرهای
نژادپرستانه و ننگین «مسئولین» وابسته به رژیم آخوندی را تحمل کنند.
رژیم آخوندی ایران بنابر ماهیت فاشیستی اش همیشه از نیروهای بنیادگرا، مرتجع و فاشیست در افغانستان حمایت کرده
است. این رژیم زمانی بر مزاری، بعدها مسعود و در مقطعی بر گلبدین و بالاخره بر بخش هایی از طالبان سرمایه
گذاری کرده است. در زمان اشغال کشور ما بوسیله نیروهای خارجی، رژیم ایران نیروهای وحشی طالب را در نقاط
مختلف مرزی ایران آموزش داده و با دادن سلاح و مهمات برای کشتن و ویرانی سازماندهی کرده است. بیجا نیست که
امروز در میان طالبان، گروه های وابسته به ایران همدردی و سمپاتی بیشتر رژیم آخوندی را با خود همراه دارد. همین
بود که با روی کار آمدن وحوش طالبی، ایران با فرستادن دیپلومات‌های «تازه نفس» به افغانستان حسن نیت خود را
نسبت به برادران طالب‌اش نشان داد و با تسلیمی کلید سفارت افغانستان از شورای نظاری های به طالب‌ها میزان عمق
رابطه و همفکری‌اش را با برادران طالبی‌اش نشان داد.
رژیم فاشیستی ایران با فاشیست های مذهبی افغانستان (جهادی و طالبی) برادران دو روی یک سکه فاشیزم دینی هستند.
رژیم فاشیستی ایران در کودک کشی، جنایت، قتل‌عام، تجاوز به زنان و کودکان و نوکرمنشی هیچ تفاوتی با فاشیست های
مذهبی کشور ما ندارد.رژیم ایران نسخه سیاه و سفید و قدیمی طالب در ایران است و هیچ فرقی بین خامنه‌ای و
هبت‌الله وجود ندارد. این که رژیم ایران ظاهراً مجبور شده شدت و حدت جنایات خود را در مقابل مردم کم کند، از ترس
اعتراض و مبارزه مردم آگاه ایران است؛ ورنه گیر دادن به موی و لباس زنان کار همیشگی این رژیم بوده و فاشیزم
مذهبی آن بر همه عیان است.
برای همین فاشیست های دینی، چه در تهران چه در کابل هیچ گاه دوستان مردم ما شده نمی توانند. اینها دوستان صمیمی
جهادی های مثل عطا محمد نور، اسماعیل خان، احمد مسعود، محقق، خلیلی، ملاهبت الله، مولوی متقی و سایر نوکران
مرتجع هستند و همین است که با طرد یکی، دیگری به گیله و شکوه شروع می کند. هیچ انسان شرافتمندی از افغانستان
نمی تواند با رژیم سفاک ایران، «پل» بزند و عکس آن هیج ایرانی آگاه و شرافتمند نمی تواند از طالب ها و جهادی های
فاشیست دفاع کند. مردم ما ضمن این که رژیم آخوندی ایران، امارت اسلامی طالبان و جهادی ها فراری را دشمنان مردم
ایران و خود می دانند، آگاهی بیشتر دو ملت و اتحاد و همبستگی میان تهیدستان ایران و افغانستان را راه نجات دایمی از
ستم «ولایت فقیه» و «امارت» و انواع فاشیزم دینی می دانند.
